Bestemming bereikt

En weer verder

“Het is heel simpel” zegt hij: “Ik hoef alleen maar te voelen wat er is, en daarnaar te handelen. Als ik mij serieus wil ontwikkelen, moet ik écht zijn waar ik ben.”

Ik zit met een deelnemer aan de telefoon. Hij vertelt me wat hij zojuist heeft geleerd. Hij heeft het over de grootste paradox aller tijden. Om je bijdrage ten volle te kunnen leveren en tot bloei te komen, hoef je nergens anders naar toe te gaan dan waar je je nu bevindt en hoef je niemand anders te zijn dan wie je nu bent. In het moment wakker en mededeelzaam zijn, dat is de kunst: jezelf werkelijk inbrengen en het aangaan op de plek waar je bent.

Klaar met zoeken

Ik ontmoet veel mensen met een krachtig streven: mensen die aan het grotere belang van hun werk denken en voorbij willen komen aan hun individuele kleinheid; mensen die de tools van de toekomst in willen kunnen zetten; mensen die pionierswerk voor de gemeenschap willen verrichten. Ik zie ze hard werken en voortgestuwd worden door drie wijdverbreide vergissingen: ‘het begint bij mij’, ‘ik ontwerp de route’ en ‘succes is bereikbaar’. Deze drie vergissingen steunen op de aanname dat er zonder streven geen ontwikkeling zou zijn en dat de wereld stil zou staan. Het is echter een illusie dat je op de een of andere manier een route zou kunnen plannen naar een betere wereld. Alsof een initiatiefnemer op niemand’s schouders zou staan, alsof niets jou heeft voortgebracht en er geen tijdgeest heerst, alsof er niet overal parallelle processen zouden lopen… en ook een beetje een maakbaarheidsidee, alsof je zou kunnen voorspellen wat een betere wereld eigenlijk is.

Er heerst kortom een diepe verwarring over doelen stellen en successen behalen. Vooral het idee dat je ergens naar toe onderweg zou moeten, is een hardnekkige. Succes is echter niet dán en dáár maar is de juiste handeling in het hier en nu: integer en in waarheid.

Einde verhaal

Dat is goed nieuws, zo vlak voor de vakantie. Je hoeft er misschien wel niet zo’n werk van te maken. Het resultaat is het ineenstorten van het verhaal van de zoeker. Einde verhaal, dat is wat de zoeker in jou het meeste vreest. Wat blijft er over als ik mijn verhaal stop? Wie ben ik dan? Hangt het dan niet allemaal van mijn inzet af? Kan het zo makkelijk zijn? Ben ik dan niet onverschillig? Kom ik nog wel in beweging? Hoe zorg ik ervoor dat mijn leven blijft werken?

De grap is dat de werkelijkheid werkt. Niet jij.

Je hoeft geen onderneming te hebben
om sociaal ondernemend te zijn.

Verder met sociaal ondernemen

Het leven zelf voorziet ons van een constante stroom van beweging, creatieve spanning, bewustwording en vernieuwing. Alle levenskrachten werken in ons en in de ons omringende mensen. De kunst is om met die krachten te leren werken. De kunst is om je veilig te leren voelen in jezelf, zodat je in het sociale veld, mét alle leven dat daarin vanzelf gaande is, kunt samenwerken in de richting van jouw intenties. Dat is de kern van sociaal ondernemerschap. Het betekent dat je iets waardevols aan het doen bent voor je omgeving en dat je daarmee probeert in je levensonderhoud te voorzien. Het betekent dat je in het heden stuurt op een balans in geven en nemen. Simpel maar niet eenvoudig.

Proceswerk

Twee wezenlijke verlangens spelen in deze tijd de boventoon. We willen een creatieve bijdrage leveren en we willen in verbinding zijn. Je geborgen te weten in overeenstemming met anderen, dat geeft de moed en zekerheid om op reis te gaan, creatief te worden en risico’s te nemen. Met proceswerk kun je je richten op wat hierin je persoonlijke uitdagingen zijn. De focus van de groep als geheel is om tot algemene inzichten te komen: wat zijn persoon overstijgende kenmerken? En welke kenmerken van verbinding en autonomie overstijgen het werkveld? Je gaat dus iets aan met jezelf én met de groep.
De deelnemer is in elk geval enthousiast: “Vergeet lange sessies en opleidingen. Ik kom een dag in de maand naar de procesgroep. Dat helpt om in de onderstroom te kijken. Het wordt me daar feilloos helder wat me te doen staat.”

Elk succesvol individu
weet dat zijn of haar prestatie afhangt
van een groep samenwerkende mensen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *